Przegrody przeciwpożarowe są istotnym elementem pasywnych systemów ochrony przeciwpożarowej w budynkach wielopiętrowych. Te nienośne ściany są zwykle zbudowane z płyt gipsowo-kartonowych o odporności ogniowej i służą do podziału przestrzeni między piętrami, pomieszczeniami i innymi elementami w budynku, aby spowolnić rozprzestrzenianie się ognia, umożliwiając mieszkańcom bezpieczną ucieczkę.
Różnice między ścianą przeciwpożarową, barierą przeciwpożarową i przegrodą przeciwpożarową są znaczące, ponieważ Międzynarodowy Kodeks Budowlany (IBC) określa wymagania konstrukcyjne dla każdego z tych różnych typów zespołów o odporności ogniowej. Ogólnym wymogiem dla ściany przeciwpożarowej jest to, że musi ona być w stanie wytrzymać ekspozycję na ogień i temperatury do określonej liczby minut, która jest oparta na konkretnej klasie IBC, takiej jak REI 90 lub EI 60. Z drugiej strony, bariery przeciwpożarowe i ścianki działowe muszą być w stanie wytrzymać działanie ognia i temperatury przez co najmniej jedną godzinę i mogą być mniej rygorystyczne pod względem wymogu, aby ściany rozciągały się od podłogi do sufitu powyżej, w zależności od konkretnych wymagań IBC.
Przegrody przeciwpożarowe są powszechnie stosowane w konstrukcjach ścian korytarzy i jako oddzielenia najemców w centrach handlowych, a także jako obudowy holi windowych. W przeciwieństwie do barier przeciwpożarowych, nie muszą one zasadniczo rozciągać się od podłogi do pokładu dachowego powyżej i mogą, pod pewnymi warunkami, kończyć się na spodzie sufitu powyżej. Ponadto, mogą one być również dopuszczone do stosowania alternatywnych metod konstrukcyjnych, które niekoniecznie wymagają, aby rozciągały się od podłogi do pokładu dachu powyżej, pod różnymi warunkami lub wyjątkami określonymi w sekcji 708.4 IBC.
